donderdag 8 november 2012

Concertrecensie | The Heavy @ Melkweg, Amsterdam

Soul, hiphop, rock en soms zelfs reggae mixen tot één stijl? The Heavy heeft al op drie albums laten horen daar geen problemen mee te hebben. Zonder van de hak op de tak te springen maakt de band zijn eigen mengelmoes van genres. De Britten starten hun tour over het Europese vasteland in de Amsterdamse Melkweg.

Het voorprogramma is in handen van Elle King. Deze 23-jarige Amerikaanse maakt rockmuziek met flinke countryinvloeden. Al snel blijkt dat we hier te maken hebben met een pittige tante. Een ongestemde gitaar zorgt voor zichtbare frustratie en als later ook haar banjo niet goed afgesteld is, volgt er een flinke scheldkanonnade. Ze haalt met een nummer uit naar een Europese “asshole” die haar slecht behandeld heeft en waarschuwt dat het kan gebeuren dat ze haar banjo wegsmijt tijdens het nummer. King’s stem lijkt gemaakt te zijn voor de country: haar raspende en volwassen geluid maakt veel indruk. Van deze dame gaan we meer horen.

The Heavy start wat later dan de planning was, maar dat is de band al snel vergeven. De charismatische zanger Kelvin Selby zorgt er namelijk persoonlijk voor dat iedereen vanaf de eerste minuut een feestje bouwt. Zelden pakt een zanger het publiek zo in dat zelfs het balkon van de Oude Zaal op zijn grondvesten trilt. De overige zes leden van de band, inclusief blazers, staan in dienst van Selby en bespelen hun instrumenten ingetogen. Selby danst en springt het hele optreden over het podium met de microfoon in zijn hand.

Niet alle nummers zitten even ingenieus in elkaar, maar het meezinggehalte is hoog. Selby maakt de show interactief door het publiek bij bijna elk nummer te betrekken. Zo echoot iedereen het refrein van ‘What Makes a Good Man’, huilt als een wolf bij ‘The Big Bad Wolf’ en schreeuwt “Don’t say nothing” als Selby “Got nothing to say?” zingt tijdens ‘Say Nothing’. De bezoekers luisteren als gehoorzame schapen en Selby’s enthousiasme tovert een glimlach op ieders gezicht. De nummers van het nieuwe album The Glorious Dead vallen dus in de smaak, maar ook oude knallers als ‘Ain’t No Place for a Hero’ blijven het goed doen.

Na een daverend applaus, gestamp en een luid “we want more” verschijnt de band op het podium voor een toegift. Tijdens ‘Girl’, opmerkelijk genoeg één van de weinige nummers van de debuutplaat Great Vengeance and Furious Fire, improviseert Selby erop los en past de tekst toe op de dames in het publiek. Het gevolg is dat hij, naar eigen zeggen, voor het eerst zijn tekst vergeet. Daarna volgt de logische afsluiter ‘How You Like Me Now’ en komt er een einde aan een korte, maar explosieve show. The Heavy maakt in een klein anderhalf uur duidelijk dat ze een briljante liveact is en dat haar muziek op deze manier beter uit de verf komt dan op plaat.

Bron: ROAR E-Zine