dinsdag 19 februari 2013

Concertrecensie | Jacco Gardner @ Supermarkt, Den Haag

Volgens de (internationale) pers is Nederland een muzikaal wonderkind rijker. De 24-jarige Jacco Gardner bracht op 11 februari zijn debuutalbum Cabinet of Curiosities uit en heeft vooralsnog alleen nog maar lovende kritieken ontvangen. In Nederland zal dit concert vermoedelijk de laatste in een zaal van dit formaat zijn. De rest van de binnenlandse tour vindt plaats in grotere zalen en ook het buitenland staat op de planning.

In de studio bespeelde Gardner, op de drums na, alle instrumenten zelf. Live neemt hij ter ondersteuning Jos van Tol, Jasper Verhulst en Keez Groenteman mee. De laatste twee speelden samen met Gardner in Lola Kite. Deze bandervaring uit zich in goed afgestemd geluid en mooie samenzang. Gardner zelf tovert de klanken van bijzondere instrumenten, zoals die van een klavecimbel, uit zijn keyboard. Dit vormt samen met de galmende zang het belangrijkste ingrediënt van de psychedelische barokpop.

Het complete debuutalbum van Gardner komt aan bod en ook b-side ‘House of the Moon’ wordt gespeeld. De set bevat weinig afwisseling, maar dit wordt vooral veroorzaakt door het mooie geheel dat de nummers vormen. Toch zouden improvisatie en solo’s het concert nog beter kunnen maken. Een aantal fans heeft de tekst van ‘Watching the Moon’ op karton geschreven. Een gebaar dat zichtbaar op prijs wordt gesteld door Gardner.

De projecties op de achtergrond leveren een grote bijdrage aan de sfeer van de avond, hoewel bassist Verhulst af en toe vergeet ze met zijn Wiimote op tijd aan te zetten. Eén van de projecties is afkomstig uit de eerste verfilming van Alice in Wonderland uit 1903. De obscure en experimentele beelden sluiten naadloos aan op de muziek.

De sterke nummers ‘Clear the Air’, ‘The Ballad of Little Jane’ en ‘Where Will You Go’ vormen de afsluiting van de set. Het is jammer dat Gardner er niet voor gekozen heeft één van deze nummers te bewaren voor de toegift, die met onder andere ‘The One Eyed King’ voor een anticlimax zorgt. Een talent is Jacco Gardner absoluut, maar tijdens het optreden lijkt het soms alsof het album afgespeeld wordt. Met wat meer interactie zullen zelfs de laatste pratende mensen zwijgen en mogen we echt van een nieuw wonderkind spreken.

Bron: ROAR E-Zine