zondag 28 april 2013

Concertrecensie | The Walkmen @ Tivoli Oudegracht, Utrecht

The Walkmen was in 2010 voor het laatst in Nederland voor een clubshow. Na festivals als Lowlands en London Calling staat de band vanavond eindelijk weer met een eigen show op het podium, en wel in een vol Tivoli Oudegracht.

De eer is aan het Zwolse The Horse Company om het publiek op te warmen. Ondanks de nieuwe bezetting spelen ze een strakke en degelijke show. Enig nadeel is een gebrek aan afwisseling in nummers. De band heeft inmiddels drie albums op haar naam staan, dus je zou verwachten dat er genoeg materiaal is om een interessantere setlist ten gehore te brengen. Een gemiste kans.

The Walkmen maakt wel optimaal gebruik van het veelvoud aan albums: maar liefst vijf van de zeven platen zijn vertegenwoordigd op de setlist. Waar je een opener van het jongste album Heaven verwacht, kiest de band voor ‘Thinking of a Dream I Had’ uit 2004. Sterker nog, het eerste nummer van Heaven komt pas na vier oudere nummers aan bod. De toon wordt meteen gezet door de indrukwekkende uithalen van zanger Hamilton Leithauser.

De band is serieus en misschien zelfs wat afstandelijk. Vlotte babbels en levendige interactie met het publiek hoef je bij The Walkmen niet te verwachten. Het zou ook niet passen bij hun classy uitstraling, die zich uit in zondagse pakken, rode wijn en vintage apparatuur. De boomlange zanger is van zichzelf een indrukwekkende verschijning. Dit wordt versterkt door de belichting van achter de band en de manier waarop Leithauser voortdurend met een nonchalante hand in de broekzak over de zaal uitkijkt. De rest van de band houdt zich op de achtergrond, maar speelt ontzettend strak.

De set is goed in balans: rustige en hardere nummers en oud en nieuw werk worden op een knappe manier afgewisseld. De meeste sets zakken halverwege wat in, maar The Walkmen kiest op dat punt voor het energieke nummer ‘The Rat’. Een slimme zet, zoals ook te merken is aan de positieve reactie van het publiek. Een compliment aan de drummer, die de longen uit zijn lijf drumt.

Een minpunt is dat het laatste album er met drie nummers wat bekaaid vanaf komt. Bovendien is het jammer dat de band het publiek niet met een knaller naar huis stuurt, maar kiest voor het rustige ‘While I Shovel the Snow’. Maar wie neemt dit de band nu echt kwalijk? Ik durf te wedden dat het merendeel van het publiek er de volgende keer weer bij is. The Walkmen is namelijk een perfect afgestemde liveband, die je gezien moet hebben.

Setlist:
  • Thinking of a Dream I Had
  • On the Water
  • In the New Year
  • Angela Surf City
  • Line by Line
  • Blue as Your Blood
  • 138th Street
  • Juveniles
  • The Rat
  • Canadian Girl
  • Woe Is Me
  • We Can’t Be Beat
  • Heaven
Toegift:
  • All Hands and the Cook
  • While I Shovel the Snow
Bron: ROAR E-Zine