vrijdag 1 september 2017

Boekrecensie | Akata Witch

Bron: Goodreads

“We embrace those things that make us unique or odd. For only in these things can we locate and then develop our most individual abilities”

Waar gaat het over?
Sunny is een twaalfjarig meisje dat moeite heeft om haar identiteit te vinden. Ze is geboren in New York en woont nu weer in Nigeria. Ze wordt gepest door haar klasgenoten omdat ze Amerikaans is en omdat ze er anders uitziet dan de rest. Sunny is namelijk albino en kan, in tegenstelling tot wat haar naam doet vermoeden, niet goed tegen de zon. Als ze vrienden wordt met Orlu en Chichi, komt ze in aanraking met een magische wereld, die van de Leopard People.

Wat vond ik ervan?
Nog niet zo lang geleden ben ik voor het eerst begonnen met het lezen van de Harry Potter serie. Het zit dus nog vers in mijn geheugen hoe het is om kennis te maken met een nieuwe magische wereld en dat fijne gevoel kwam met dit boek weer bovendrijven. Het was heerlijk om kennis te maken met de Leopard People en te leren over termen als chittim, juju en spirit faces. Daarnaast was dit boek voor mij ook een kennismaking met een nieuwe cultuur, namelijk de Nigeriaanse, en dat smaakt zeker naar meer!

De vergelijking met Harry Potter is natuurlijk snel gemaakt. Een kind dat niet weet dat hij/zij magische krachten heeft, dat dingen moet leren die anderen al vanaf de wieg hebben meegekregen van hun ouders en dat de aangewezen persoon is om een groot probleem op te lossen. Het voelde echter geen seconde alsof Nnedi Okorafor leentjebuur heeft gespeeld bij deze serie. De magische wereld voelt anders; de scholars zijn een stuk minder subtiel dan de professors op Hogwards, de situaties voelen dreigender dan in het eerste deel van Harry Potter en de Nigeriaanse cultuur zorgt voor een extra uniek element.

Naast Sunny zijn Orlu, Chichi en Sasha belangrijke karakters. Ondanks hun verschillende karakters en achtergronden worden ze gedwongen om samen te werken. Een mooie boodschap: in je eentje red je het niet, dus werk samen en leer hoe je elkaar aan kunt vullen. Een koppig persoon leert een braaf persoon om wat meer te durven, terwijl andersom de koppige persoon weer leert hoe je soms rekening met houden met anderen. Ze helpen elkaar om hun unieke eigenschappen te vinden en te versterken.

Ik ben niet louter positief over dit boek. Er wordt spanning opgebouwd naar een ontknoping die uiteindelijk een beetje rommelig en gehaast verloopt, een lichte anticlimax. Ik hoop dat het volgende deel in de serie, dat dit jaar uit zal komen, wat beter gebalanceerd is.

Het eindoordeel
Dit was een interessante kennismaking met 1) de Nigeriaanse cultuur en 2) een hele nieuwe magische wereld. Ik wil nog zoveel meer over beiden leren en ben dus erg benieuwd naar het volgende deel. Als je op zoek bent naar een fijne, snellezende fantasy young adult serie dan is Akata Witch zeker een aanrader.

Waardering: 4/5

woensdag 2 augustus 2017

Bioscooptips | Augustus 2017

Sinds december streef ik ernaar om elke maand een lijstje te maken met interessante films die op het grote doek zullen verschijnen. Het wil vooralsnog niet echt lekker zomerweer worden; des te meer reden voor een bioscoopbezoek. En mocht het zonnetje toch nog gaan schijnen, dan is er altijd nog de Rotterdamse Pleinbioscoop


The Big Sick (3 augustus)
Een romantische komedie, gebaseerd op het liefdesverhaal van komiek Kumail Najiani (die ook de hoofdrol in de film speelt). Kumail en Emily moeten omgaan met zijn traditionele Pakistaanse ouders en haar Amerikaanse ouders die niet op hun mondje zijn gevallen.

The Edge of Seventeen (3 augustus)
Nadine (Hailee Steinfeld) is een zeventienjarige scholiere die een beetje een outcast is. Wanneer hartsvriendin Krista een relatie krijgt met Nadine's broer, is Nadine ten einde raad. De omschrijving 'bijzondere mix van soms hilarische high school comedy en subtiel coming of age-drama' doet vermoeden dat dit een unieke film is. The Edge of Seventeen is vanaf 3 augustus twee weken lang te zien in Kino Rotterdam.

Atomic Blonde (10 augustus)
Over de top actie, een goede jaren '80 soundtrack met hits als Sweet Dreams, met de regisseur van stijlvolle maar lompe actiefilms als John Wick. Oh ja, en een badass hoofdrolspeelster in de vorm van Charlize Theron. Genoeg reden om naar deze film te gaan, toch?


Aquarius (17 augustus)
De Braziliaanse Clara is weduwe en gepensioneerd muziekcriticus. Ze is de laatste bewoner van Aquarius, een appartementengebouw uit de jaren '40. Ze is van plan in dat appartement te blijven wonen tot haar dood, maar daar denkt een bedrijf dat alle woningen in de buurt opkoopt anders over. Op basis van de plot verwacht ik een I, Daniel Blake-achtige film en dat schept hoge verwachtingen.


The Dark Tower (24 augustus)
Verfilming van de welbekende fantasy boekenreeks van Stephen King, met Idris Elba in de hoofdrol en Matthew McConaughey als bad guy. Ik hoop zo dat dit een geslaagd project wordt!

Kedi (24 augustus)
Iedere kattenliefhebber moet eind augustus naar de bioscoop voor Kedi, een documentaire over de zwerfkatten van Istanbul. We volgen zeven katten met ieder hun eigen persoonlijkheid. Zo is er Sari, een rode poes die wordt aangeduid als the hustler. En Duman, een grijs-witte kater die een echte gentleman is. 



Logan Lucky (24 augustus)
Steven Soderbergh is na een aantal jaren eindelijk terug met een nieuwe film, die qua stijl volledig in de lijn van de Ocean's trilogie past. Broers Jimmy (Channing Tatum) en Clyde (Adam Driver) zitten in de problemen en willen een overval plegen tijdens een NASCAR-race. Ondertussen betrekken ze een aantal markante figuren bij hun plan, waarvan Daniel Craig's Joe Bang me het meest nieuwsgierig maakt.

The Nile Hilton Incident (24 augustus)
Rechercheur Noredin onderzoekt de moord op een clubzangeres in het Nile Hilton Hotel in Caïro. In eerste instantie lijkt het een crime passionel, maar al snel leidt het spoort naar de elite van het land. Noredin is er op gebrand om, met gevaar voor eigen leven, de zaak op te lossen.

donderdag 25 mei 2017

Leesmarathon | Blossom Books Read-a-thon 3

Een lang vrij weekend, volop zon en een enorme stapel ongelezen boeken. Genoeg reden om weer eens mee te doen aan een leesmarathon. Van 25 tot en met 28 mei doe ik mee aan de Blossom Books Read-a-thon.

Organisatie
De organisatie is in handen van Blossom Books, een Nederlandse uitgeverij van Young Adult boeken en ook bekend van superleuke book goodies.

Duur
Donderdag 25 mei, 20:00 - Zondag 28 mei, 20:00

Uitdagingen
De uitdaging van deze leesmarathon bepaal je zelf. Geen druk, geen verplichtingen, enkel een motivatie om vaker een boek erbij te pakken dan je normaal doet. Ik vond het dit keer moeilijk om keuzes te maken, dus ik heb maar liefst 5 (!) boeken op mijn TBR staan. Ik ben benieuwd hoe ver ik kom!

Mijn boeken




























1. Takashi Hiraide - The Guest Cat
De voorkant van dit boek trok mijn aandacht in Waterstones in Amsterdam. Ik heb een voorliefde voor katten en voor Aziatische literatuur, dus deze combinatie kan bijna niet misgaan. Het gaat over een stel dat in Tokyo woont. Ze zitten wat vastgeroest in hun relatie en hebben elkaar weinig meer te vertellen. Tot er op een dag een kat hun keuken en daarmee hun leven binnenwandelt.

2. Max Porter - Grief is the Thing with Feathers
Dit boek kocht ik na het zien van een YouTube-video van Jen Campbell, de schrijfster van de 'Weird Things Customers Say in Bookshops'-serie. Haar video gaat over poëzie en hoe je het beste kunt beginnen met lezen van dit genre. Ik wil graag mijn horizon verbreden en meer verschillende soorten boeken lezen. Een van Jen's tips, de Britse Kate Tempest, vond ik geweldig, dus ik kijk uit naar de andere boeken die ze noemt.

3. Ransom Riggs - Hollow City
Vorig jaar las ik tijdens een leesmarathon 'Miss Peregrine's Home for Peculiar Children', een young adult boek met een verzameling aan bijzondere kinderen, gebaseerd op  intrigerende foto's. Na het zien van de film, die onverwachts alle drie de delen combineerde, had ik even niet zo'n zin meer om verder te gaan met deze serie. Omdat ik nog steeds gefascineerd ben door de foto's en dit een perfect leesmarathonboek is, heb ik toch besloten om hem weer op te pakken.

4. Tim Hofman - Gedichten van de broer van Roos
Tim Hofman is presentator, blogger, journalist en columnist. Dit jaar bleek dat hij sinds zijn vijftiende al gedichten schrijft en verscheen zijn eerste dichtbundel: 'Gedichten van de broer van Roos'. Bijna wekelijks deelt Tim zijn gedichten in het radioprogramma van Domien Verschuuren. Zijn gedichten variëren van woordgrappen en vernietigende commentaren tot prachtige beschrijvingen van zware thema's als de dood. Ik ben erg benieuwd naar dit debuut.

5. Grady Hendrix - Horrorstör
Dit boek staat al een aantal jaren in mijn kast, maar ik durfde er vooralsnog niet in te beginnen. Horrorstör lijkt qua uiterlijk op een IKEA gids en dat is geen toeval. Het is een horrorverhaal dat zich afspeelt in Orsk, een meubelfiliaal dat duidelijk gebaseerd is op IKEA. Iedere ochtend treffen de medewerkers een puinhoop in de winkel aan, maar op de beveiligingsbeelden is niets te zien. Drie medewerkers bieden aan een nachtshift te werken om te achterhalen wat er iedere nacht in de winkel gebeurt...  Ik hoop het boek in een dag uit te lezen en blijf dan voorlopig even weg uit de IKEA denk ik.

En nu?
Kun je vanaf vanavond mijn voortgang bijhouden op Twitter en Instagram. Als je ook berichten van andere deelnemers wilt zien, zoek je op social media op #BBReadathon of kijk je op de Facebookpagina.

vrijdag 31 maart 2017

Boekrecensie | De droogte

Bron: Goodreads
“De boerderij had de dood al vaker gezien en de vleesvliegen waren niet kieskeurig. Zij zagen weinig verschil tussen een kadaver en een lijk.”

Waar gaat het over?
Het heeft tijden niet geregend in een klein Australisch dorpje. Zo lang zelfs, dat iedereen de wanhoop nabij is. Luke Hadler lijkt deze problemen niet meer te hebben kunnen overzien: hij heeft zelfmoord gepleegd na zijn vrouw en zoontje gedood te hebben. Aaron Falk is twintig jaar geleden verstoten uit het dorp en keert terug voor de begrafenis van zijn vroegere vriend. Hij raakt betrokken bij het onderzoek naar het overlijden van de drie gezinsleden.

Wat vond ik ervan?
‘De droogte’ leest als een trein. Ik zat snel in het verhaal en kon het boek moeizaam wegleggen. Het is vanaf de eerste bladzijde ontzettend beeldend geschreven, waardoor het me geen enkele moeite kostte om het dorpje en de personages voor me te zien. Het is dan ook totaal niet verrassend dat de filmrechten vrijwel meteen verkocht zijn. 

Het verleden en heden zijn op een knappe manier verweven in het boek. Je weet dat Aaron Falk twintig jaar geleden iets heeft meegemaakt en dat het dorp zich tegen hem gekeerd heeft. Wat er precies is gebeurd, blijft echter lang onbekend. Het lijkt erop dat het alles te maken heeft met de recente gebeurtenissen. Je leert de karakters van het heden snel kennen en door de vele flashbacks krijg je ook inzicht in de karakters van toen. Ondanks het kleine inwonertal van het dorpje, weet je op een gegeven moment niet meer wie er nu wel of niet verdacht is. Harper ontrafelt stukje bij beetje het heden en het verleden en het einde kwam voor mij als een verrassing.

Wat ik jammer vind, is dat ik door de zin ‘De droogte is een zeldzaam goede en geweldig sfeervolle thriller van de Australische Gillian Flynn’ op het verkeerde been ben gezet. Flynn’s boeken hebben zulke spannende ontknopingen dat ik de boeken soms ’s avonds weg moet leggen om ze bij daglicht uit te lezen. Dat was niet het geval bij dit boek, dus ik vond de vergelijking met Flynn een beetje misplaatst.

Het eindoordeel
Ondanks de vreemde vergelijking met Flynn, heb ik absoluut genoten van ‘De droogte’. Harper weet de lezer in haar debuutroman al verrassend goed het verhaal in te trekken. Als je houdt van sfeervolle, beeldende misdaadromans, dan kan ik je dit boek zeker aanraden. Verwacht echter geen bloedstollende thriller waarbij je continu op het puntje van je stoel balanceert. 

Waardering: 4/5

dinsdag 28 februari 2017

Songs van 2017: Februari

Nieuwe muziek van een artiest is altijd spannend. Wat is de eerste indruk? Een nieuw geluid of ligt het helemaal in de lijn der verwachting? Aan het eind van de maand deel ik een aantal nieuwe nummers, veelal singles, die mijn aandacht trekken. Deze maand komen onder andere Thomas Azier, Fink en Sväva aan bod.

Zoals iedere maand kan ik niet alle nieuwe muziek bespreken. Voor extra nieuwe muziek van onder andere London Grammar, MY BABY en Cold War Kids verwijs ik je naar mijn Spotify-lijst van deze maand: 'Songs 2017: Februari'

Thomas Azier - Winners
Thomas Azier is met zijn muziek langzaam maar zeker mijn hart aan het veroveren. Na het prachtige 'Talk to Me', heeft hij 'Winners' uitgebracht. Een nummer dat klein begint met slechts piano en zang en steeds groter wordt met jagende strijkers. En natuurlijk de fijne, loepzuivere uithalen van Azier. Ik ben erg benieuwd naar het album dat in mei uitkomt.


J. Bernardt - The Other Man
De mannen van Balthazar zijn, op de drummer na, allen bezig met een soloproject. Zanger Maarten Devoldere timmert met zijn film noir-achtige Warhaus lekker aan de weg. Simon Casier, de bassist, heeft onder de naam Zimmerman een album uitgebracht dat qua geluid erg dicht in de buurt komt van The Strokes. Nu is daar muziek van J. Bernardt, oftewel Jinte Deprez. Het is swingend, met een fijn ritme en, altijd een pluspunt, blazers. Warhaus blijft voorlopig mijn favoriet van de drie soloprojecten, maar ik ben erg nieuwsgierig wat Deprez nog meer uit gaat brengen.


Clock Opera - Closer
Clock Opera ontdekte ik ooit door 'Lesson No. 7', een nummer dat door de combinatie van een uniek stemgeluid en aanstekelijke riffs vrij snel in mijn hoofd bleef hangen. Live deed de band het ook niet onaardig. 'Closer' is een van de singles van het onlangs verschenen 'Venn' en het geluid van de band is direct herkenbaar. En dat vind ik knap voor een Britpop-bandje dat slechts twee albums uit heeft.


Elbow - Gentle Storm
De band Elbow gaat inmiddels alweer een flink aantal jaren mee. Hun nieuwe album, 'Little Fictions', kwam begin deze maand uit. 'Gentle Storm' is alweer de derde single van het album en is eigenlijk weinig vernieuwend. Het kabbelt een beetje voort: een spanningsboog ontbreekt. Desondanks luistert het wel weer fijn weg en blijft de stem van Guy Garvey aangenaam om naar te luisteren. Nog geen hoogvlieger, maar prima luistervoer.


Fink - Boneyard
Fin Greenall, alias Fink begon zijn carrière als hiphop- en techno-dj, maar besloot op een dag een gitaar op te pakken en het singer-songwriter-bestaan uit te proberen. Na het succes van nummers als 'Looking Too Closely', zou je verwachten dat hij bij dit genre blijft. Maar nee, deze muzikale duizendpoot heeft besloten een bluesalbum uit te brengen. 'Boneyard' is de eerste single en maakt mij erg nieuwsgierig naar de rest van zijn werk. Knap hoe deze man zichzelf opnieuw uit blijft vinden.


Sampha - (No One Knows Me) Like the Piano
Een piano en subtiele beats. Dat is alles wat Sampha nodig heeft om zijn soulvolle stem te ondersteunen. '(No One Knows Me) Like the Piano' raakte me meteen de eerste keer dat ik het hoorde. Wat een breekbaar liedje is dit. En toen ik las dat de zanger zijn ouders al op jonge leeftijd is verloren en hij de piano gebruikt om herinneringen aan hen op te halen, was ik helemaal ontroerd. dan kun je me helemaal opvegen. Naast piano ballads kan Sampha ook goed uit de voeten met soulvolle elektronica, zoals 'Blood on Me', en R&B. Zijn debuutalbum verscheen deze maand.


Alexandra Savior - Mirage
De naam Alexandra Savior zegt je misschien niet zoveel. Wat dacht je van 'Miracle Aligner'? Juist, het Last Shadow Puppets-nummer met hypnotiserende zang van Alex Turner. Dat nummer is geschreven door laatstgenoemde en, je raadt het al, Alexandra Savior. Het zou oorspronkelijk op haar debuutalbum komen, maar werd toch geschrapt. Toen besloot Alex Turner het samen met Miles Kane op te nemen. 'Mirage' komt wel op het album terecht en ademt een en al 60's. Tijd om dieper te duiken in de muziek van deze 21-jarige dame.


Sväva - Moist
Een zware bas die niet zou misstaan in een nummer van Joy Division en een dromerige, heldere stem. Dat is in één zin 'Moist' van het Friese Sväva. De dreampop doet mij denken aan donkere dagen in prachtige Scandinavische landschappen; het Zweedse woord voor zweven is dan ook een perfect gekozen bandnaam. Dit is wederom een sterke Nederlandse band met een frontvrouw die een uniek stemgeluid bezit. Ik word hier erg blij van.

zondag 26 februari 2017

Oscarvoorspellingen 2017

Aankomende nacht is het zover: de Oscars worden uitgereikt. Net als vorig jaar deel ik mijn keuzes en voorspellingen voor de belangrijkste categorieën. Dit jaar heb ik slechts enkele films gemist: Hacksaw Ridge (beste film, beste mannelijke hoofdrol, beste regisseur), Loving, Florence Foster Jenkins en Elle (alledrie beste vrouwelijke hoofdrol). 

Beste film
Arrival 
Fences
Hacksaw Ridge
Hell or High Water
Hidden Figures
La La Land
Lion
Manchester by the Sea
Moonlight

Mijn keuze
Deze categorie staat dit jaar bol van de pareltjes. Ik heb ontzettend genoten van de acht films die ik heb gezien. Een steekt er echter met kop en schouders bovenuit en dat is Moonlight. Het is een baanbrekende film met een ontzettend mooi en subtiel verteld verhaal. La La Land is een mooie ode aan de klassieke musicalfilms en zit ook erg goed in elkaar, maar heeft een erg rechtlijnig liefdesverhaal als je het vergelijkt Moonlight.

Voorspelling
Ik hoop dat het nog een beetje spannend wordt in deze race, maar ik vermoed dat La La Land er met de Oscar vandoor gaat.

La La Land - Bron: IMDB
Beste regisseur
Denis Villeneuve - Arrival
Mel Gibson - Hacksaw Ridge
Damien Chazelle - La La Land
Kenneth Lonergan - Manchester by the Sea
Barry Jenkins - Moonlight

Mijn keuze
Ook dit is een lastige categorie. Wat mij betreft gaat het qua regie gelijk op tussen Chazelle en Jenkins. Jenkins omdat hij een prachtige en visuele film heeft gemaakt. De manier waarop de drie tijdsperiodes in elkaar overgaan en hoe de karakters naar mate ze ouder worden en door een andere acteur worden gespeeld nog steeds herkenbaar zijn, is erg bewonderenswaardig. Chazelle is er daarentegen in geslaagd om op een zeer elegante manier een oud en een wat suffig genre op te frissen. En ook La La Land is een visueel spektakel. Als ik moet kiezen, kies ik voor Jenkins.

Voorspelling
Ik denk dat La La Land de dubbele winst pakt in de film-regisseur categorieën. 

Moonlight - Bron IMDB
Beste acteur
Casey Affleck - Manchester by the Sea
Andrew Garfield - Hacksaw Ridge
Ryan Gosling - La La Land
Viggo Mortensen - Captain Fantastic
Denzel Washington - Fences

Mijn keuze
Twee acteurs springen er wat mij betreft uit in deze categorie: Denzel Washington en Casey Affleck. Voordat ik Manchester by the Sea zag, dacht ik: geef die Oscar alsjeblieft aan Denzel Washington. Wat een ontzettend doordringende rol speelt deze man in Fences. En toen zag ik gisteren Manchester by the Sea. Casey Affleck speelt een man die geleefd wordt door zijn verleden en voor altijd een trauma met zich meedraagt. De manier waarop Affleck dit verwerkt in zijn verbale en vooral non-verbale communicatie, is erg indrukwekkend. Ik kan niet kiezen, dus ik ga voor een gelijkspel.

Voorspelling
Op basis van de rest van het award season denk ik dat Casey Affleck deze categorie wint.

Casey Affleck en Lucas Hedges in Manchester by the Sea - Bron IMDB
Beste actrice
Isabelle Hupert - Elle
Ruth Negga - Loving
Natalie Portman - Jackie
Emma Stone - La La Land
Meryl Streep - Florence Foster Jenkins

Mijn keuze
In deze categorie heb ik helaas maar twee films gezien: Jackie en La La Land. Ik vermoed echter dat het wel tussen die twee films zal gaan. Eerlijk gezegd, vond ik beide rollen een stuk minder sterk dan bovengenoemde mannelijke hoofdrollen. Ik ben altijd erg gecharmeerd van Emma Stone en de natuurlijke manier waarop zij acteert. Of dat echter genoeg reden is om haar een Oscar te geven, daar twijfel ik over. Natalie Portman kan zich briljant inleven in een karakter en transformeert echt in Jackie Kennedy. Haar rol mist dan weer het natuurlijke spel dat Stone wel laat zien. Toch kies ik voor Portman, omdat haar rol net iets meer diepgang heeft.

Voorspelling
Emma Stone heeft alle, maar dan ook echt alle prijzen gewonnen. Ik denk dat ze na vannacht ook een Oscar aan dit lijstje toe kan voegen.

Natalie Portman in Jackie - Bron: IMDB
Beste acteur in een bijrol
Mahershala Ali - Moonlight
Jeff Bridges - Hell or High Water
Lucas Hedges - Manchester by the Sea
Dev Patel - Lion
Michael Shannon - Nocturnal Animals

Mijn keuze
Allereerst wil ik graag kwijt dat ik het ontzettend vreemd vind dat Michael Shannon en niet Aaron Taylor-Johnson genomineerd is. Jeff Bridges speelt in Hell or High Water zijn van de laatste jaren herkenbare bromsnor rol en doet dat met verve. Lucas Hedges speelt een van zijn eerste grote rollen en maakt me nieuwsgierig wat hij nog meer kan. Dev Patel speelt een mooie, maar niet bijzonder memorabele rol in Lion. Blijft over Mahershala Ali, die weinig minuten speeltijd heeft, maar een onuitwisbare indruk nalaat op hoofdpersoon Chiron. Zijn woorden uit het eerste deel blijven nagalmen in het tweede en derde deel van de film.

Voorspelling
Ook Ali heeft in de rest van het award season weinig concurrentie gehad en zal waarschijnlijk met het gouden beeld naar huis gaan.

Mahershala Ali in Moonlight - Bron: IMDB
Beste actrice in een bijrol
Viola Davis - Fences
Naomi Harris - Moonlight
Nicole Kidman - Lion
Octavia Spencer - Hidden Figures
Michelle Williams - Manchester by the Sea

Mijn keuze
Alle vrouwen in deze categorie spelen sterke en memorabele rollen. Wat mij betreft gaat de strijd tussen Viola Davis en Naomi Harris. Viola Davis speelt een vrouw die alles op zij zet om voor haar man en kinderen te zorgen, maar vervolgens in een lastig parket zit. De dialogen tussen haar karakter en dat van Denzel Washington maken enorme indruk. Naomi Harris speelt een kleinere rol, maar doet dit met verve. Ook zij speelt een belangrijke, maar in dit geval niet per se positieve, rol in het leven van Chiron. In mijn ogen verdient Davis het iets meer dan Harris.

Voorspelling
Viola Davis is torenhoog favoriet voor deze categorie.

Viola Davis in Fences - Bron: IMDB

woensdag 1 februari 2017

Bioscooptips | Februari 2017

Sinds december streef ik ernaar om elke maand een lijstje te maken met interessante films die in de bioscoop zullen verschijnen. Februari is Oscarmaand en dat zorgt voor veel interessante releases.


The Handmaiden
Deze Koreaanse film gaat over een oplichter die een jonge, vrouwelijke zakkenroller inhuurt om een vrouw van goede komaf te beroven. De zakkenroller heeft echter ook haar eigen plannen. De regisseur van deze film, Chan-wook Park, zou je kunnen kennen van Oldboy.

A Monster Calls
A Monster Calls is de verfilming van een prachtig boek van Patrick Ness. Het originele verhaal is bedacht door Siobhan Dowd, die helaas is overleden voordat ze het boek af kon maken. Conor komt in contact met een monster dat slechts een ding van hem eist: de waarheid. Als je deze film gaat zien, neem dan alsjeblieft een kilo zakdoekjes mee.

The Lego Batman Movie
Batman kwam al even voor in The Lego Movie uit 2014. Batman is eenzaam in zijn batcave, totdat hij per ongeluk een weesjongen adopteert. Daar komt bij dat een gefrustreerde Joker niet de waardering krijgt die hij zoekt. The Lego Batman Movie belooft, gezien de trailer, weer een hilarische film te worden.

Paterson
Deze film gaat over Paterson, die buschauffeur is in de gelijknamige plaats. Als kijker volg je zijn dagelijkse beslommeringen en zie je de wereld door zijn poëtische blik. Ben je op zoek naar een film met actie? Dan kun je beter een andere film uitzoeken. Heb je meer zin in een trage, maar mooie film? Dan is Paterson iets voor jou.

Silence
In Silence gaat Scorcese terug naar het Japan van de 17e eeuw. Twee jezuieten zijn getuige van de vervolging van Japanse christenen door hun eigen regering. Geen lichtvoetig onderwerp en het lijkt erop dat een gezonde dosis interesse in theologie en geschiedenis geen kwaad kan als je overweegt deze film te gaan kijken. Afgaande op de trailer bevat de films in ieder geval prachtige shots.


Jackie
In Jackie volgen we de voormalige first lady in de dagen rondom de aanslag op haar man, John F. Kennedy. Nathalie Portman heeft in het verleden meermaals bewezen in haar eentje een film te kunnen dragen, dus ik ben erg benieuwd naar deze film. Ze zal niet voor niets genomineerd zijn voor een Oscar voor beste vrouwelijke hoofdrol.

T2 Trainspotting
21 jaar nadat we voor het eerst kennis maakten met Renton, Begbie, Spud en Sick Boy, komt de originele cast van Trainspotting weer bij elkaar voor een vervolgfilm. Danny Boyle staat ook dit keer aan het roer. Ik ben erg benieuwd wat het vervolg van deze pikzwarte comedy.

Fences
Fences gaat over Troy Maxon (Denzel Washington) die voor zijn familie probeert te zorgen en ondertussen zijn best doet om gebeurtenissen uit het verleden te verwerken. De film is gebaseerd op een toneelstuk, dus verwacht veel lange gesprekken. Zowel Denzel Washington als Viola Davis, die zijn echtgenote speelt, zijn genomineerd voor Oscars.

Loving
Nog een film met een Oscarnominatie in een van de grote categorieen: Ruth Negga is genomineerd voor beste vrouwelijke hoofdrol. Samen met Joel Edgerton speelt ze een stel dat veroordeeld wordt tot een jaar gevangenisstraf, alleen omdat ze een mixed race couple zijn.

maandag 30 januari 2017

Songs van 2017: Januari

Nieuwe muziek van een artiest is altijd spannend. Wat is de eerste indruk? Een nieuw geluid of ligt het helemaal in de lijn der verwachting? Aan het eind van de maand deel ik een aantal nieuwe nummers, veelal singles, die mijn aandacht trekken. Deze maand komen onder andere London Grammar, RONDÉ en gloednieuwe supergroep BNQT aan bod.

Helaas kan ik in deze rubriek niet alle nieuwe nummers van de maand bespreken. Muziek van welbekende artiesten als Rag'n'Bone Man (nog radiovriendelijker dan Human) en anti-Trump songs van Gorillaz en Arcade Fire & Mavis Staples sla ik over, maar kun je samen met vele andere nummers terugluisteren in mijn Spotify lijst 'Songs 2017: Januari'.

BNQT - Restart
Dit nummer is vers van de pers: het verscheen vanmiddag op diverse muziekblogs. BNQT is een supergroep met, let wel, de zangers van Midlake, Band of Horses, Franz Ferdinand, Travis en Grandaddy. Ze worden ondersteund door de drummer, gitarist en toetsenist van Midlake. Iedere frontman schrijft en zingt twee nummers van het album dat in april moet verschijnen. Een interessant en vernieuwend concept. Bij eerste single 'Restart' staat Midlake's Eric Pulido aan het roer en wordt mijn interesse gewekt. Oordeel zelf.



London Grammar - Rooting For You
London Grammar was voor mij echt liefde op het eerste gehoor. 'Strong' is een nummer dat direct indruk op me maakte en waar ik nog steeds regelmatig naar luister. Wat een krachtige en heldere stem heeft Hannah Reid. Dat wordt nog eens bevestigd op de gloednieuwe single 'Rooting For You', waarbij Reid in de officiële live video de eerste twee minuten a capella zingt. Wat een fijne band is dit en wat kijk ik uit naar het nieuwe album.



Mister and Mississippi - HAL9000

Weinig bands maken zo'n grote transformatie door als Mister and Mississippi. Je kent ze misschien nog wel van sfeervolle, folky nummers als 'Northern Sky'. Met hun aankomende derde album slaan ze een volledig nieuwe weg in met jaren '80 Science Fiction-films als grote inspiratiebron. 'HAL9000' verwijst naar de briljante AI in filmklassieker '2001: A Space Oddysey' en deze track zou absoluut niet misstaan op een soundtrack. Het nieuwe Mister and Mississippi bevalt mij erg goed.



The Mysterons - Sold My Medicine

Nederlandse bands zijn niet vies van een beetje psychedelica (denk aan PAUW en Jacco Gardner). Zo ook niet het piepjonge The Mysterons dat ik ooit eens zag spelen in de hal van de Rotterdamse Schouwburg tijdens Motel Mozaique. In december verscheen het retro 'Turkish Delight', dat dus helaas niet mee mag in deze editie. Tweede single 'Sold My Medicine' verscheen wel in januari. Het heeft een erg hoog Kate Bush gehalte en daar komt Josephine van Schaik verbazingwekkend goed mee weg.



RONDÉ - Naturally
Januari was een erg goede maand voor de Nederlandse muziek en dan voornamelijk voor de bandjes met frontvrouwen. RONDÉ timmert al een tijdje aan de weg met hits als 'Run' en 'We Are One'. Deze maand verscheen het eerste album met single 'Naturally', die wat meer muzikale diepte bevat dan de voorgaande nummers. Vanaf de eerste seconde word ik getriggerd door het aparte stemgeluid van zangeres Rikki Borgelt. Een aanstekelijk en interessant nummer.



Spoon - Hot Thoughts

Het Amerikaanse Spoon gaat inmiddels alweer 24 jaar mee en heeft in al die jaren een erg herkenbaar en eigen geluid gecreëerd. De band past volledig in mijn straatje, maar op de een of andere manier heb ik hun albums nooit echt goed geluisterd. Tot nieuwe single 'Hot Thoughts' uit kwam. De zang van Britt Daniel heeft qua ritme en intonatie iets weg van Bowie. Er zit een soort ingehouden felheid in die mij erg goed bevalt. Dit smaakt naar meer.



The xx - Say Something Loving

Het nieuwe album 'I See You' van The xx is al uit, maar een nummer blijft er voor mij uitspringen. 'Say Something Loving' bevat, vergeleken bij nummers als 'On Hold', relatief weinig opsmuk van Jamie xx en legt vooral de nadruk op de perfect bij elkaar passende stemmen van Romy en Oliver. Een stijl die meer past bij de voorgaande twee albums en mij daarom misschien wel zo goed kan bekoren.

zondag 1 januari 2017

Bioscooptips | Januari 2017

Sinds december streef ik ernaar om elke maand een lijstje te maken met interessante films die in de bioscoop zullen verschijnen. De eerste maand van 2017 is relatief rustig, maar kent een aantal veelbelovende releases die al vaak genoemd zijn als kanshebbers voor de grote filmprijzen.


The Founder (5 januari)
The Founder vertelt het verhaal van Ray Kroc, gespeeld door Michael Keaton, die de broers Mac en Dick McDonald ervan overtuigd dat hij hun hamburgerrestaurant in een enorme franchise kan veranderen. Kroc heeft echter zijn eigen plannen. Het verhaal klinkt een beetje als The Social Network, de film over het ontstaan van Facebook. Michael Keaton is de voornaamste reden waarom ik deze film wil zien. Hij was briljant in de Oscarwinnende film Birdman



Brimstone (12 januari)
Nederlandse regisseur Martin Koolhoven heeft al jaren een droom: een western maken. Met Brimstone is dat hem gelukt en hoe: onder andere Dakota Fanning, Guy Pearce en Carice van Houten spelen in deze film. Een duivelse priester verschijnt in een klein dorpje en doet er alles aan om het leven van de jonge Liz te verwoesten. 






Lion (12 januari)
Een vijfjarige Indiase jongen, Saroo, raakt verdwaald in de straten van Calcutta. Hij wordt gevonden door een Australisch stel dat besluit hem te adopteren. 25 jaar later gaat hij als volwassen man op zoek naar zijn familie. Dev Patel, bekend van Slumdog Millionaire, speelt de rol van de volwassen Saroo. De film is gebaseerd op een autobiografische roman, A Long Way Home



Manchester by the Sea (19 januari)
Als er iemand wordt getipt voor de Oscar voor beste mannelijke hoofdrol, dan is het wel Casey Affleck. Hij speelt de hoofdrol in het drama Manchester by the Sea. Na het plotselinge overlijden van zijn broer, krijgt hij de voogdij over diens zoon. Hij keert terug naar zijn geboortedorp en moet daar om zien te gaan met de gemeenschap en zijn ex-vrouw Randi (Michelle Williams)





Moonlight (26 januari)
Moonlight speelt zich af in het Miami van de jaren '80. Het verhaal focust zich op de jeugd, puberteit en volwassenheid van een Afro-Amerikaanse man. Qua opbouw doet dit denken aan Boyhood, met als groot verschil de keuze voor drie verschillende acteurs in plaats van en langdurig project met een en dezelfde acteur. We volgen de hoofdpersoon, Chiron, in zijn zoektocht naar zichzelf, tegen de achtergrond van het turbulente Miami.