donderdag 20 september 2018

Lianne leest | Anna Karenina #2

Als een boek al jaren ongelezen in je kast staat en een aantal boekenbloggers opperen om het samen te lezen. Dan kun je niet achterblijven, toch? Daarom doe ik mee aan #wijlezenanna en ga ik eindelijk in deze klassieker van Lev Tolstoj duiken. In deze blog bespreek ik het tweede deel.

Let op: deze blog bevat spoilers over het tweede deel van Anna Karenina.

Na 233 bladzijden Russische intrige kan ik met zekerheid zeggen dat ik geniet van deze klassieker. Tolstoj's taalgebruik is eenvoudiger dan ik had verwacht en als je goed oplet met de namen is het verhaal prima te volgen. Ik ben wel blij dat we in ons project een ruime planning aanhouden. Ik houd er altijd van om meerdere boeken door elkaar te lezen, maar ik merk dat ik het bij deze dikke pil ook nodig heb om af en toe iets anders te lezen.

We starten deel twee bij Kitty, die letterlijk ziek is van liefdesverdriet. Haar vader, Prince Alexander Scherbatsky, is de enige die zijn dochter begrijpt en de vage uitspraken van de artsen niet serieus neemt.
'What a windbag, he thought as he listened to the celebrated doctor's chatter about Kitty's symptoms'
The prince is een van mijn favoriete karakters. In tegenstelling tot zijn vrouw heeft hij begrip voor zijn kinderen, heeft een nuchtere blik op de wereld en is niet gevoelig voor mooie praatjes.

In de tussentijd leren we de Petersburg Society wat beter kennen. Iedereen kent elkaar en gaat bij elkaar op bezoek, maar er zijn verschillende subgroepen te onderscheiden. De eerste groep bestaat uit de directe collega's en ondergeschikten van Karenin, Anna's man. In de tweede groep vind je de groep aan wie Karenin zijn carriere te danken heeft, met als centraal punt Countess Lydia Ivanovna. De derde groep bestaat uit de echte society: dit zijn de mensen van de dansavonden en de eetpartijtjes. Centraal in deze groep staat Princess Betsy Tverskaya en zij is, let op, de nicht van Vronsky. Je kunt dus al raden dat Anna sinds kort vooral in deze kringen te vinden is.

Op een gegeven moment komt in de laatstgenoemde kring de liefde en het huwelijk ter sprake. We krijgen een inkijkje in ieders gedachten en vooral die van Anna vielen me op.
'If it is true that there are as many minds as there are heads, then there are as many kinds of love as there are hearts.'
Anna wil haar affaire met Vronsky stoppen, maar het lukt haar niet. Karenin ziet geen onheil in de vele gesprekken tussen de twee, maar maakt zich vooral druk om wat anderen denken en vinden. Hij spreekt zich pas uit als zijn eigen reputatie in gevaar komt.
'Karenin did not see anything peculiar or improper in his wife's conversing animatedly with Vronsky at a seperate table, but he noticed that others in the drawing-room considered it peculiar and improper, therefore he also considered it improper, and decided to speak to his wife about it.'
Ik vraag me af hoe Anna en hij ooit bij elkaar gekomen zijn, want ze zijn zo verschillend. Karenin is ouderwets en zakelijk. Anna is veel moderner en heeft veel mensenkennis.

Levin heeft intussen nog steeds last van een gebroken hart en heeft de hoop op het vinden van liefde verloren. Totdat zijn vriend Oblonsky hem een verrassingsbezoek brengt en uiteindelijk vertelt dat Kitty niet getrouwd is en Vronsky haar hart heeft gebroken. Ik ben benieuwd of daar in de toekomst nog iets gaat gebeuren. Ondertussen schetst Tolstoj een prachtig beeld van het platteland en de opkomende lente.
'In the morning the bright rising sun quickly melted the thin ice on the water and the warm air all around vibrated with the vapour given off by the awakening earth.'
Vronsky is zich aan het voorbereiden op zijn taak als jockey in een paardenrace. De man die zijn paard verzorgt, herinnert hem er nog maar eens aan dat hij zijn hoofd erbij moet houden. Dat wordt echter ingewikkeld als Anna hem op de avond voor de race groot nieuws vertelt dat hun hele wereld op zijn kop zet. Het zal binnenkort niet langer mogelijk zijn om hun affaire te verbergen, dus Vronsky probeert Anna te overtuigen om alles achter te laten en met hem mee te gaan. Anna kan dat niet. Niet vanwege haar man, maar vanwege haar zoon. Na een dramatisch verlopen race spreekt Anna geëmotioneerd toch haar gevoelens uit naar haar man, maar die blijft star en dwingt haar de schijn op te blijven houden.

Bron: IMDB
Na deze onmogelijke situatie die nog niet opgelost is (cliffhanger!), neemt het tweede deel ons weer mee naar Kitty. Ze is een tijdje weggegaan uit Rusland en heeft een nieuwe vriendin ontmoet, Varenka, die haar met haar vriendelijke aard van haar liefdesverdriet af helpt. Met een herboren Kitty sluiten we dit deel af.
'Kitty returned to Moscow quite cured! She was not as careless and light-hearted as before, but she was at peace. Her old Moscow sorrows were no more than a memory.'
Dit boek is net een Russische variant op Goede Tijden, Slechte Tijden, maar dan met de hoge klasse in het Rusland van de 19e eeuw en zo nu en dan prachtig taalgebruik. Ik ben benieuwd hoe Tolstoj deze intriges verder uit gaat werken.

Meer lezen op mijn blog: uitleg van het project
Andere bloggers over deel 2: Blog Lalagè | Blog Ali | Blog Sue

maandag 10 september 2018

Lianne leest | Anna Karenina #1

Als een boek al jaren ongelezen in je kast staat en een aantal boekenbloggers opperen om het samen te lezen. Dan kun je niet achterblijven, toch? Daarom doe ik mee aan #wijlezenanna en ga ik eindelijk in deze klassieker van Lev Tolstoj duiken. In deze blog bespreek ik het eerste deel. 

Let op: deze blog bevat spoilers over het eerste deel van Anna Karenina.

Na een drukke werkweek met veel avonden weg was ik nog niet echt opgeschoten in Anna Karenina. Vrijdagavond en zaterdag ben ik er eens goed voor gaan zitten en was dat eerste deel ineens zo uit. Eerste reactie: een verrassend eenvoudig te lezen boek met fascinerende intriges in verschillende Russische families. 
Anna Karenina
All happy families resemble one another, but each unhappy family is unhappy in its own way.
Zo'n bekende en prachtige openingszin. Goed om nu eindelijk eens te lezen wat voor familieverhalen er achter deze zin schuilen. Het boek start met de familie Oblonsky, waar de vrouw des huizes (Dolly) net heeft ontdekt dat haar man (Oblonsky) is vreemdgegaan met de voormalige gouvernante. Oblonsky is een allemansvriend en heeft een goede baan dankzij zijn connecties, terwijl hij ogenschijnlijk niet zoveel uitvoert. Hij vaart op de publieke opinie en stelt zijn mening bij zodra de meerderheid dit ook doet. Hij heeft een overdadige levensstijl hoewel tussen de regels door blijkt dat hij nogal wat schulden heeft. Het lijkt ook alsof hij geen greintje liefde meer voor zijn vrouw voelt:
'To go, or not to go?'he asked himself; and his inner consciousness answered that he ought not to go: that it could only result in hypocrisy; that is was impossible to restore their relations because it was impossible to render her attractive and capable of exciting love, or to turn him into and old man incapable of love.
Dolly denkt en praat zo anders over haar man:
She still kept saying that she would leave him, but felt that this was impossible. It was impossible because she could not get out of the habit of regarding him as her husband and of loving him. 
Dan hebben we de liefdesdriehoek waarin Kitty, het jongste zusje van Dolly, centraal staat. Aan de ene kant is daar Levin, een traditionele en hopeloze romanticus die al jaren bevriend is met de familie en heilig gelooft in de ware liefde en het huwelijk.
Try and realize that this is not love. I have been in love but this is not the same thing. It is not my feeling but some external power that has seized me. I went away, you know, because I had come to the conclusion that it was impossible - you understand? Because such happiness does not exist on earth. 
Aan de andere kant is daar Vronsky, een charmante jongeman die iedereen om zijn vinger windt, maar niet in het huwelijk lijkt te geloven.

Pas halverwege het eerste deel maken we kennis met Anna en hoe. Tolstoj omschrijft haar zo ongeveer als de mooiste vrouw ooit, iedereen mag haar en is onder de indruk van haar verschijning en intellect. Ze heeft veel mensenkennis en weet precies wat ze tegen wie moet zeggen. Toch krijg ik tussen de regels door het gevoel dat er iets met Anna is en haar leven niet zo perfect is als het lijkt.

Dolly over de familie Karenin (Anna, haar man en hun zoontje):
It was true that, as far as she could remember her visit to the Karenins in Petersburg, she had not liked their house: there seemed to be something false in the tone of their family life.
En later Kitty die Anna voor het eerst ontmoet:
... would have made her look more like a girl of twenty had it not been for a serious and sometimes even sad expression in her eyes. 
In de tussentijd leren we hoe de ouders van Kitty over het huwelijk en vrouwenemancipatie denken, maken we kennis met de broer van Levin, een communist die niet van de alcohol af kan blijven en leren we meer over het eenvoudige leven van Levin.

Die namen zijn even wennen trouwens. Levin is een achternaam, waardoor het in de scenes met de
twee broers met zo'n aanduiding niet duidelijk is over wie het gaat. Levin wordt dus ineens aangeduid met Constantine of zijn bijnaam Kostya. Dan is zo'n namenlijst voorin je boek toch wel heel makkelijk.

Maar terug naar Anna. Ze heeft in het eerste deel tijdens een klassiek bal een verpletterende indruk gemaakt op Vronsky en dat lijkt, tot frustratie van Anna, zeker geen eenrichtingsverkeer te zijn.


Aan het einde van het eerste deel reist Vronsky Anna zelfs achterna naar haar woonplaats Petersburg.

'Why am I going?' he repeated, looking straight into her eyes. 'You know that I am going in order to be where you are,' said he. 'I cannot do otherwise.'
Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat!

Meer lezen op mijn blog: uitleg van het project
Andere bloggers over deel 1: Blog LalagèBlog Ali | Blog Sue | Blog Erik | Blog Bettina


via GIPHY

zaterdag 1 september 2018

Leesmarathon | #leesuiteigenkast 2018

De maand september staat sinds vorig jaar op Hebban in het teken van het lezen van boeken die al in je kast staan. Een mooi initiatief waar ik graag aan meedoe. Ik moet ook wel met letterlijk honderden ongelezen boeken in mijn kasten. Oeps!

Organisatie
De organisatie van deze challenge is in handen van de Hebban Feelgood Club. Meer informatie over vind je op hun spot.

Duur
Zaterdag 1 september 2018 -  Zondag 30 september 2018

Uitdagingen
Hoeveel boeken je tijdens deze challenge leest, bepaal je helemaal zelf. Enige voorwaarde is dat ze al in je bezit (digitaal of fysiek) zijn. Ik lees deze maand natuurlijk al een flink deel van Anna Karenina, dus ik heb een flink aantal dunnere boeken uit mijn kast geplukt om dit aan te vullen. Zo hoop ik de leesflow er goed in te kunnen houden.

Mijn boeken


1. Lev Tolstoj - Anna Karenina
Ik kan alvast vertellen dat ik dit boek niet uit ga lezen deze maand, maar als het goed is heb ik op 30 september de eerste drie delen uit. Meer informatie over het #wijlezenanna initiatief vind je in mijn eerdere blogpost.

2. Rupi Kaur - The Sun and Her Flowers
Haar eerste dichtbundel 'Milk & Honey' vond ik erg goed en daarom kocht ik na het lezen ook meteen 'The Sun and Her Flowers'. Die staat, je raadt het al, sindsdien ongelezen in mijn boekenkast. Ik ben erg benieuwd naar deze en dit is denk ik een goede afwisseling met Anna Karenina.

3. S.E. Hinton - The Outsiders
Deze klassieker staat inmiddels ook alweer jaren in mijn kast. Ik ben er ooit in begonnen maar kwam na de eerste pagina al tot de conclusie dat ik er niet voor in de stemming was. Deze maand een nieuwe poging om eindelijk het verhaal van de greasers en socs te lezen.

4. Valeria Luiselli - Vertel me het einde
In Amerika wordt dit boek 'de eerste must-read van het Trump-tijdperk' genoemd. Luiselli werkte als tolk bij de immigratierechtbank in New York en schreef een essay aan de hand van de veertig vragen die ze de honderden kinderen uit Centraal-Amerika die zonder ouders de grens overstaken moest stellen.

5. Paolo Giordano - Het zwart en het zilver
Dit boek draagt een bewijs op zich dat het al langer in mijn kast staat. Er zit namelijk een prachtige V&D prijssticker op die ik er niet af krijg. Paolo Giordano is wereldberoemd geworden met zijn boek 'De eenzaamheid van priemgetallen'. Dit boek verscheen een aantal jaren later.

6. Arjen van Veelen - Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken
Marcia van Boekvinder.be was laaiend enthousiast over dit boek en aangezien onze smaak in boeken vaak overeenkomt zette ik het boek op mijn te lezen lijst. Toen Hebban een zomeropruiming hield en 250 boeken weggaf, was dit boek dan ook zonder twijfel mijn eerste van drie keuzes. Een paar weken later lag het boek in de brievenbus. Hij staat dus nog niet zo lang in mijn kast, maar wel hoog op mijn lijstje.

7. Elizabeth Gilbert - Big Magic
De laatste tijd vind ik het fijn om naast verschillende fictieboeken ook een non-fictie te lezen. Ik ben druk bezig om mijn creativiteit weer terug te vinden door actief te bloggen en te schrijven. 'Big Magic' is bij uitstek geschikt om inspiratie te vinden en vast te houden. Het boek is al een tijdje te gast in mijn kast en het wordt tijd dat hij gelezen en wel weer terug gaat naar zijn oorsprong; een minibieb op de campus van de TU Delft.

En nu?
Heb ik natuurlijk een veel te optimistische lijst gemaakt, maar zie ik wel hoe ver ik kom. Ik ben regelmatig te vinden in het digitale café op Hebban en zal zo nu en dan ook iets posten op Twitter of Instagram (met #leesuiteigenkast).

Maandoverzicht Augustus 2018

De maand is weer voorbij. Tijd voor een moment van bezinning en een korte terugblik: welke boeken heb ik toegevoegd aan mijn jaarlijkse reading challenge, welke films heb ik eindelijk gezien en welke muziek heb ik ontdekt. 

Augustus stond in het teken van een bijna drie weken lange vakantie door Zuid-Afrika, Mozambique en Swaziland. Hoewel ik het grootste deel van de reis druk bezig was met wildspotten, heb ik toch nog een aantal boeken gelezen. Daarnaast levert twee keer tien uur in het vliegtuig een mooie bijdrage aan mijn filmscore voor deze maand. Qua muziek hebben we ons vooral vermaakt met foute hitjes, de soundtrack van The Lion King en welbekende favorieten. Weinig nieuwe muziek dus deze maand (maar wel één heel mooi album!).

Boeken

Matt Haig - Het eeuwige leven
Matt Haig is briljant op Twitter. Heel open over mentale gezondheid en hoe de maatschappij daarmee omgaat en ontzettend grappig. Ik volgde hem al een tijdje, maar had nog nooit een boek van hem gelezen. Tom is een geschiedenisleraar die zijn leerlingen heel levendig over het verleden vertelt. Als ze toch eens wisten dat hij al die gebeurtenissen zelf meegemaakt heeft. Tom heeft namelijk een aandoening waardoor hij veel langzamer oud wordt dan anderen; hij heeft een soort eeuwig leven. Wat een meeslepend mooi verhaal, vol prachtige quotes. Een aanrader!
Waardering: 4/5

Celeste Ng - Everything I Never Told You
In juni las ik 'Kleine brandjes overal', de tweede roman van Celeste Ng. Ik was zo onder de indruk dat ik niet kon wachten haar debuut 'Everything I Never Told You' ook te lezen. Nu heb ik spijt. Spijt, omdat ik nu door haar boeken heen ben en moet wachten. Want ook dit boek was weer erg goed. De manier waarop ze de problemen van een gezin in kaart brengt en je vervolgens beetje bij beetje laat ontrafelen waar dit vandaan komt is ongeëvenaard.
Waardering: 4/5

Marek Šindelka - Anna in kaart gebracht
Over dit boek ben ik helaas minder enthousiast. Het is gevuld met mooie zinnen en metaforen, maar wat mij betreft had dat iets minder mogen zijn. Het leidde mij af van het plot en het lukte me niet om door de taal heen te prikken en de puzzelstukjes van het verhaal van Anna in elkaar te krijgen. Wie weet waag ik er ooit nog een tweede leesbeurt aan om te kijken of het kwartje dan wel valt.
Waardering: 3/5

Maartje Wortel - Er moet iets gebeuren
Verhalenbundels vind ik een tikkeltje ingewikkeld. Meestal zijn er een aantal die ik briljant vind en een aantal die ik niet zo bijzonder vind. In deze bundel sprongen  'Er moet iets gebeuren', 'Het is al gebeurd' en 'Hoe het was' er voor mij uit. Vooral de tweede, een hartverscheurend en prachtig kort verhaal over de verwerking van een ingrijpende gebeurtenis.
Waardering: 3,5/5

Films in de bioscoop

12 Monkeys (Kino Rotterdam)
Deze klassieker zag ik al eens thuis op de bank en stond op het lijstje om nog eens te bekijken. Kino Rotterdam vierde de release van 'The Man Who Killed Don Quixote' met een bloemlezing uit het oeuvre van Terry Gilliam, a.k.a. Captain Chaos. 12 Monkeys is zo'n film die een tweede keer net zo interessant is als de eerste keer, omdat je dan ineens de voortekenen van de plottwists ziet. Het blijft een fascinerende film, met een briljant debuut van Brad Pitt.
Waardering: 4,5/5


via GIPHY

BlacKkKlansman (Cinerama Rotterdam)
Van een klassieker naar een hyperrecente film: BlacKkKlansman draait sinds afgelopen woensdag in de bioscoop. In deze Spike Lee sluit een donkere agent (John David Washington, de zoon van inderdaad) zich aan bij de politie en start samen met een blanke agent (Adam Driver) een undercoveractie bij de Ku Klux Klan. Ik heb gelachen en een traan weggepinkt. Een film die met vlijmscherpe humor de hedendaagse problematiek aan de kaak stelt. Gaat dat zien!
Waardering: 4,5/5


via GIPHY


Films buiten de bioscoop

The Swedish Theory of Love (Cinetree)
Een documentaire over de gevolgen van een politiek besluit in de jaren '70 om het mogelijk te maken voor iedereen om volledig onafhankelijk van anderen te leven. Rommelig en een beetje te prekerig, maar het zet je wel aan het denken.
Waardering: 3/5

Les Petits Mouchoirs (Cinetree)
Een Franse film over een groep dertigers die ondanks een ingrijpende gebeurtenis gewoon op vakantie besluit te gaan. Je krijgt een prachtig inkijkje in hun ogenschijnlijk perfecte levens en de onderlinge strubbelingen. Met bekende namen als Marion Cotillard en François Cluzet (Intouchables).
Waardering: 4/5

Wind River (KLM Entertainment)
In the middle of nowhere wordt in een reservaat een meisje gevonden. Blote voeten, doodgevroren in de sneeuw. De jonge FBI-agente (Elizabeth Olsen) werkt samen met een lokale jager (Jeremy Renner) om de zaak op te lossen. Een trage, indrukwekkende film.
Waardering: 4,5/5

Coco (KLM Entertainment)
Een prachtig, kleurrijk inkijkje in de rijke Mexicaanse cultuur met als centraal thema de Dia de Muertos. Coco was dit jaar de winnaar van de Oscar voor beste animatiefilm.
Waardering: 4,5/5

Una Mujer Fantastica (KLM Entertainment)
Marina verliest haar partner aan een hartaanval en wordt in de nasleep van deze gebeurtenis buitengesloten en respectloos behandeld door zijn familie en ex-vrouw.
Waardering: 4/5

The BFG (KLM Entertainment)
De live-action versie van het klassieke verhaal van Roald Dahl, geregisseerd door Steven Spielberg en met Mark Rylance als de vriendelijke reus. Sluit bijzonder goed aan bij het beeld dat ik als kind gecreëerd heb van dit verhaal. Vermakelijk jeugdsentiment.
Waardering: 3/5

Aus dem Nichts (KLM Entertainment)
Katja's leven stort in als haar man en kind omkomen bij een bomaanslag en ze gaat op zoek naar gerechtigheid. Met een hartverscheurend goed acterende Diane Kruger. Houd tissues bij de hand als je deze gaat kijken.
Waardering: 4,5/5

Tully (KLM Entertainment)
In Tully volgen we een ten einde raad zijnde Charlize Theron, die de slapeloze nachten na de geboorte van haar derde kind niet meer trekt. Ongetwijfeld een feest der herkenning voor ouders en vrij effectieve birth control voor mij.
Waardering: 3,5/5

The Secret World of Arriety (NPO3)
Een perfecte film voor thuis op de bank na een lange vlucht. Zondagmiddag zond NPO3 in het kader van Zappbios deze kinderfilm van Studio Ghibli uit. Dit paste perfect in het rijtje met andere Ghibli-films die ik deze zomer in Kino heb gezien. Het voelde wel een beetje vreemd om deze Japanse animatie in het Nederlands te kijken.
Waardering: 4/5

Tangerine (Netflix)
Van Sean Baker, de regisseur van 'The Florida Project'. Een rauwe film over de minder zonnige kant van Los Angeles, vanuit het perspectief van een transgender prostituee die net uit de gevangenis komt en hoort dat haar vriend (en pooier) vreemd is gegaan. Volledig gefilmd met iPhones en daarom extra indrukwekkend.
Waardering: 4/5

Muziek

Big Red Machine - Forest Green
Op de valreep verscheen op 31 augustus nog een prachtig album. Big Red Machine is een samenwerking van Aaron Dessner (The National) en Justin Vernon (Bon Iver). Het album staat vol pareltjes en dit is er één van.