donderdag 31 december 2015

Eindejaarslijstjes 2015 | Favoriete boeken

Het is alweer december en het nieuwe jaar staat voor de deur. Dat betekent ook dat het tijd is voor één van mijn favoriete dingen van het jaar: eindejaarslijstjes. De afgelopen weken zag je op mijn blog allerlei lijstjes, van mijn favoriete liedjes van het jaar tot mijn stemlijst voor de Top 2000. Vandaag deel ik mijn favoriete boeken van 2015. 


1. Emily St. John Mandel - Station Eleven
In 2015 heb ik meerdere leesdipjes gekend. In de maanden januari, maart en april las ik geen enkel boek. Het boek dat mijn maar liefst twee maanden durende dip doorbrak, was 'Station Eleven' van Emily St. John Mandel. Het Science Fiction-verhaal gaat over een apocalyps zonder dat er al te veel aandacht te besteden aan het daadwerkelijke moment dat de wereld bijna vergaat. Wel is er aandacht voor Shakespeare, cults en vooral de karakters en relaties van de personages. Een boek dat van begin tot eind boeit en duidelijk op nummer één in mijn lijst terecht moest komen.

2. Ernest Cline - Ready Player One
'Ready Player One' doet me voor altijd denken aan Thailand. Het boek sleepte mijn vriend en mij door ellenlange bus- en treinreizen van het noorden van het land naar het zuiden. We lazen het tegelijk en bespraken enthousiast wat er allemaal gebeurde. Als je zelfs maar een beetje van videogames houdt en geniet van meeslepende verhalen waar je doorheen vliegt, moet je 'Ready Player One' eens proberen. 'Armada', het nieuwe boek van Cline dat dit jaar verscheen, staat al op mijn leeslijst voor volgend jaar.

3. Kate Tempest - Hold Your Own
Dit jaar was ik te vinden op festival Motel Mozaique in het prachtige Rotterdam. Kate Tempest was één van de eerste artiesten die ik daar zag. De rossige Engelse dame heeft zich gespecialiseerd in een kruising tussen hiphop en spoken word en maakte indruk met de manier waarop ze haar verhalen met het publiek deelde. Achteraf bleek dat ze naast optredend artiest ook poëet is en kocht ik een gesigneerd exemplaar van 'Hold Your Own'. Dit is een dichtbundel met de mythe van Tiresias als uitgangspunt voor een serie prachtige, tedere en soms hartverscheurende gedichten.


4. Shaun Tan - The Arrival
Dit jaar las ik een flink aantal graphic novels en dat beviel me erg goed. 'The Arrival' is een uniek geval: het boek bevat geen woorden, maar enkel afbeeldingen. De prachtige tekeningen van Tan zijn zo gedetailleerd dat tekst overbodig is. Knap gemaakt en zeker met de huidige vluchtelingencrisis ook relevant. Als je nog onbekend bent met het genre van graphic novels, is The Arrival een mooi startpunt.

5. Art Spiegelman - Maus
Een ander mooi startpunt is 'Maus' van Art Spiegelman. Het vertelt het verhaal van Spiegelman's vader, een Joodse man die de Tweede Wereldoorlog heeft overleefd. Joden worden afgebeeld als muizen en nazi's als katten, waardoor het verhaal minder heftig is, maar tegelijkertijd niets aan kracht inboet. Een indrukwekkend verhaal dat op een bijzondere manier wordt verteld.


6. Emma Donoghue - Room
'Room' van Emma Donoghue was één van de boeken die ik graag wilde lezen voordat de film uitkwam. Anderen op mijn lijstje waren onder andere 'The Rosie Project' en 'The Martian', al is het bij laatstgenoemde niet gelukt om die voor de film te lezen. 'Room' wordt verteld vanuit het perspectief van een vijfjarig jongetje genaamd Jack. Sinds zijn geboorte bestaat zijn wereld uit één kamer en ziet hij niemand behalve zijn moeder. Het meest kenmerkende voor het boek is het bijzondere taalgebruik: je merkt dat Jack een beetje wereldvreemd is en dingen op zijn eigen manier omschrijft. Nu is het wachten tot de film ein-de-lijk in Nederland in de bioscoop komt. Tip: als je blanco in het verhaal wilt duiken, vermijd dan alles wat met de film te maken heeft. Trailers en omschrijvingen staan vol spoilers.

7. Paula Hawkins - The Girl on the Train 
'The Girl on the Train' was het eerste onderwerp van mijn vernieuwde blog. In mijn boekrecensie schreef ik over de unieke en vooral onbetrouwbare vertelster van het boek: Rachel. Alle karakters in het boek hebben hun goede en slechte kanten, waardoor je continu twijfelt wie je kunt vertrouwen en wie niet. Een thriller die wat mij betreft de hype grotendeels waard is. Volgend jaar verschijnt de verfilming met hoofdrollen voor Emily Blunt, Justin Theroux en Luke Evans. Ik ben benieuwd.

8. Kristin Hannah - The Nightingale
'The Nightingale' was het laatste boek dat ik dit jaar las. Het duurde even voordat ik op gang kwam in deze historische roman over de Tweede Wereldoorlog, omdat het niet echt onderscheidend was van andere romans over hetzelfde onderwerp. In de loop van het boek veranderde mijn mening. De twee vrouwelijke hoofdpersonen maken een enorme persoonlijke groei door en hun verhalen boeiden en raakten me. Het boek is een soort ode aan de vrouwen die achterbleven in hun woonplaatsen en daar hun uiterste best deden om de wereld vol haat een beetje beter te maken. Door de langzame start kreeg het boek vier sterren in plaats van de volle mep en staat het 'slechts' op de achtste plaats in mijn lijst.


9. Carlos Ruiz Zafon - De Gevangene van de Hemel
'De Gevangene van de Hemel' is het derde boek in de los van elkaar te lezen serie over het Kerkhof der Vergeten Boeken. Tegen 'De Schaduw van de Wind', het eerste deel, kunnen nog weinig boeken op: het blijft vooralsnog mijn favoriete boek ooit. 'Het Spel van de Engel', het tweede deel, was interessant, maar kon niet tippen aan deel één. Met 'De Gevangene van de Hemel' gaat Ruiz Zafon weer terug naar de karakters van het eerste boek en krijgen we een heleboel achtergrondinformatie. En het einde geeft een mooie voorzet voor het laatste deel dat nog moet verschijnen. Niet het beste boek uit de serie, maar absoluut de moeite waard.

10. Harper Lee - To Kill a Mockingbird
'To Kill a Mockingbird' is de enige klassieker in deze lijst. Met het verschijnen van 'Go Set a Watchman' was het hoog tijd dat ik het originele verhaal zou lezen. Het eerste deel van het boek is nogal traag en een soort coming-of-age verhaal. Daarna versnelt het tempo en wordt het pas echt interessant. Voor een klassieker is het verhaal eenvoudig te volgen, snel te lezen en ook nog eens mooi geschreven. Daarmee verdient het een plekje in mijn eindejaarslijst.

Tot slot nog dit. Goodreads maakt een leuk overzicht van de boeken die je in 2015 gelezen hebt. Zo laten ze zien wat het kortste en langste boek waren, je stemgemiddelde en het boek met het hoogste gemiddelde. Benieuwd naar mijn statistieken? Ga dan naar mijn Year In Books.

dinsdag 1 december 2015

Eindejaarslijstjes 2015 | Song van het jaar

Het is alweer december en de feestdagen staan voor de deur. Dat betekent ook dat het tijd is voor één van mijn favoriete dingen van het jaar: eindejaarslijstjes. De komende weken kun je allerlei lijstjes verwachten, van mijn favoriete boeken van 2015 tot mijn stemlijst voor de Top 2000. Vandaag deel ik mijn stemmen voor 3voor12 Song van het jaar 2015. 

Paolo Nutini - Iron Sky
Waarom dit liedje dit jaar in de lijst staat, is me een raadsel. Hij was immers vorig jaar rond Pasen al op de radio te horen. Maar als hij er toch in staat, stem ik er ook met alle liefde op. Paolo Nuttini laat met dit nummer horen hoe bijzonder zijn stem is en dat hij nummers als 'New Shoes' ver ontgroeid is. Indrukwekkend hoe een sample van The Great Dictator uit 1940 verwerkt is in het nummer. Een fragment dat tot op de dag van vandaag actueel is.

"Don't give yourselves to these unnatural men, machine men, with machine minds and machine hearts. You are not machines. You are not cattle. You are men."


Balthazar - Bunker
Het Belgische Balthazar behoort al jaren tot mijn favoriete bands. Geen enkele band weet meerstemmige zang zo goed te combineren met dansbare melodieën en bijzondere vioolpartijen. Bunker was de eerste single van het laatste album 'Thin Walls'. En mag ik bij dezen dan even zeggen dat het te bizar voor woorden is dat ze nog steeds clubtours doen en niet in de grotere zalen staan?


Florence + The Machine - Ship to Wreck
Ook Florence + The Machine kan bij mij weinig verkeerds doen. 'Ship to Wreck' is bombastisch en aanstekelijk. De gitaar kreeg op vorige albums weinig aandacht, maar speelt op dit album weer een prominente rol. Maar boven alles blijft de stem van Florence Welch me bij ieder nieuw nummer intrigeren.


Tame Impala - The Less I Know the Better
Ik acht de kans groot dat Tame Impala dit jaar zowel prijzen voor beste album als beste song gaat winnen. 'Let It Happen' en 'Cause I'm a Man' staan in de keuzelijst van 3voor12, maar mijn stem gaat uit naar 'The Less I Know the Better'. De fijne basloopjes, swingende gitaarmelodieën en het retro klinkende stemgeluid van Kevin Parker maken dit mijn favoriet.


Mark Ronson & Bruno Mars - Uptown Funk
Om Uptown Funk konden we dit jaar niet heen. Het staat in mijn lijstje omdat het een briljante verwijzing naar de funk van de jaren '80 is. De stem van Bruno Mars kan ik normaal gesproken niet zo waarderen, maar in dit nummer werkt het perfect. Deze gaat sowieso in de top 5 van het jaar terecht komen.


AURORA - Running with the Wolves
AURORA is de beste zangeres die ik dit jaar ontdekt heb. Het breekbare in haar stem in combinatie met de ogenschijnlijk eenvoudige manier waarop ze hoge noten produceert, zorgt ervoor dat ik deze dame een plekje geef in mijn lijstje met favoriete nummers van het jaar. Ik schreef al eerder een stukje over haar in Songs van 2015 | September.


Deerhunter - Snakeskin
Deerhunter klonk nog nooit zo groovy en toegankelijk als in 'Snakeskin'. Ik heb dit nummer ondertussen ontzettend vaak geluisterd, maar hij verveelt nog geen seconde. Het is een grote tocht door de psyche van zanger Bradford Cox. Ook over dit nummer schreef ik al eerder een stukje in Songs van 2015 | September.


Foals - Mountain At My Gates
Bij ieder album van Foals is er een soort tweedeling. Een aantal nummers zijn catchy en radiogevoelig. De rest is harder en vooral ook rauwer. Op het vorige album was er het aanstekelijke 'My Number', op het laatste album is er 'Mountain At My Gates'. Laatstgenoemde heeft gelukkig wel wat meer diepgang dan eerstgenoemde en blijft daardoor langer interessant. Het rauwere 'What Went Down' besprak ik in Songs van 2015 | Augustus.


Benjamin Clementine - Nemesis
Benjamin Clementine was verantwoordelijk voor één van de meest indrukwekkende concerten die ik dit jaar heb gezien. Zet deze man op een podium met een piano en je hebt geen band meer nodig. Tijdens een aantal nummers werd hij op subtiele wijze begeleid door een celliste. Het is tijden geleden dat ik in een concertzaal was waar het zo muisstil was. 'Nemesis' en 'Cornerstone' zijn mijn favoriete nummers van Clementine's debuutalbum.


The Indien - Done
The Indien zag ik dit jaar op het Life I Live Festival (voorheen Koninginnenach) in Den Haag. Rianne Walther's bijzondere stemgeluid en de hypnotiserende muziek die rechtstreeks uit de jaren '60 leek te komen, pakten direct mijn aandacht. 'Done' is hier een perfect voorbeeld van. Een interessante nieuwe band van Nederlandse bodem.


Mijn voorspelling
Tot slot vind ik het leuk een voorspelling te doen van de uiteindelijke top 5. Ik ben benieuwd of het een beetje uitkomt.

1. Tame Impala - Let It Happen
2. Mark Ronson & Bruno Mars - Uptown Funk
3. Adele - Hello
4. James Bay - Hold Back the River
5. The Weeknd - Can't Feel My Face