Songs van 2018: September

Nieuwe muziek van een artiest is altijd spannend. Wat is de eerste indruk? Een nieuw geluid of ligt het helemaal in de lijn der verwachting? Aan het eind van de maand deel ik een aantal nieuwe nummers, veelal singles, die mijn aandacht trekken. Deze maand bespreek ik onder andere Ben Howard, Hozier, Tamino en natuurlijk Thom Yorke.

September had zo ontzettend veel nieuwe, toffe muziek dat het moeilijk was om een selectie te maken. Het is dan ook een aardig lange lijst geworden. Maar er is nog meer! Voor ander nieuw materiaal verwijs ik je naar mijn Spotify-lijst van deze maand: 'Songs 2018: September'.

Anna Calvi - As a Man

Anna Calvi houdt van het grote gebaar. Ze wisselt fluisterend zingen af met een enorm geluid met veel bombasme en een flinke vibrato en doet me wat dat betreft denken aan Jeff Buckley. 'Je moet ervan houden.' Een open deur, maar in dit geval wel erg waar. Eerder dit jaar zag ik haar met het Stargaze ensemble in een ode aan David Bowie (bekijk bijvoorbeeld 'Blackstar'. Sindsdien heeft ze mijn hart gestolen.

AURORA - Forgotten Love

Stiekem is deze van augustus, maar ik speel even vals. 'Forgotten Love' is het tweede nummer van haar nog te verschijnen tweede album. Het klinkt lichtvoetiger dan het gemiddelde nummer van het vorige album. Als je de songteksten leest, blijkt echter al snel dat het zwaarmoedige er nog steeds in zit. Dit belooft veel goeds!

Ben Howard ft. Sylvan Esso - Hot Heavy Summer 

Daar waren halverwege de maand uit het niets ineens drie nieuwe nummers van Ben Howard.

"The recording sessions for ‘Noonday Dream’ were so varied and over quite a period of time,” said Howard. “There were little gems that we didn’t know what to do with but it felt right to put these 3 together, both separate and a part of the album so to speak." (Bron: NME)

Hot Heavy Summer is tot nu toe mijn favoriet. Het is een track met popduo Sylvan Esso en de combinatie van de stemmen van Amelia Meath en Howard klinken heel natuurlijk samen. Een fijne verrassing!

A Blaze of Feather - Portland

De muziek van A Blaze of Feather voelt een beetje als een warme deken. Een vol, sfeervol geluid, met een frontman die niet altijd even goed te verstaan is. Perfecte muziek voor de beginnende herfst, als het buiten waait en regent en de bladeren verkleuren.

Hozier ft. Mavis Staples - Nina Cried Power

Hozier is terug. En hoe! Wat een kracht zit er in dit nummer. Een rauw nummer dat een ode is aan de protestsongs (Nina cried power, Billie cried power). Heldin Mavis Staples geeft het een extra dimensie. Kom maar door met dat nieuwe album.

Jacco Gardner - Volva

Jacco Gardner lijkt na uitstapjes als Bruxas weer terug bij zijn roots. Volva is een kort voorproefje van wat er hopelijk nog komen gaat. Een instrumentaal nummer waarin dat unieke geluid van die oude instrumenten weer duidelijk naar voren komt. Hopelijk snel meer. 

Kovacs - Mama & Papa

Ook deze is van augustus, maar verdiende wat mij betreft een eervolle vermelding. Kovacs heeft een uniek geluid in de muziek van eigen bodem. In dit nummer van haar nieuwe album klinkt ze krachtiger dan ooit en dat maakt indruk. Ik breng haar via deze weg graag nog even onder je aandacht.

Lana Del Rey - Mariners Apartment Complex

Lana Del Rey balanceert altijd op het randje van kitsch. Maak de productie te groot en het gaat aan de verkeerde kant over de rand. Met minimale muziek en volle aandacht voor haar stem zijn de mooiste liedjes het resultaat (denk aan 'Video Games'). Zo ook met 'Mariners Apartment Complex'. Prachtig.

Phosphorescent - Christmas Down Under

Phosphorescent is een artiest in wiens oeuvre ik nodig wat dieper moet duiken. Veel verder dan 'Hej, Me I'm Light' kom ik niet. En nu deze prachtige verstilde single. Horen we daar nu een vocoder? Jazeker, en nog een stijlvol gebruikte ook!

SYML - WDWGILY

Is dit dezelfde artiest als van 'Where's My Love'? SYML slaat met dit nummer een veel elektronischere weg in en dat integreert me. Het doet me een beetje denken aan een rustige versie van Jack Garrett. Fascinerend, maar ik weet nog niet helemaal wat ik hiervan moet vinden.

Tamino - Tummy

In oktober is het zover; dan komt het debuutalbum van Tamino uit. 'Tummy' is een rustig nummer dat fijn wegluistert. Knap dat de Belg ook zonder uithalen de aandacht vast kan houden.

Thom Yorke - Suspirium

Mijn favoriet van deze maand en wie weet wordt het ook wel mijn song van het jaar. Wauw. Thom Yorke heeft een twee uur durende (!) soundtrack voor de remake van de klassieke horrorfilm Suspiria. Voorproefje 'Suspirium' is alvast prachtig. Piano, fluit en de kopstem van Thom Yorke. Meer heeft een mens niet nodig toch? Ik zou er bijna een horrorfilm van gaan kijken.

Thomas Azier - Smoke
Deze Nederlander met enorme internationale allure was één van mijn favoriete ontdekkingen van het afgelopen jaar. Een vreugdedansje deed ik dan ook toen er de afgelopen maand nieuw werk van hem verscheen. Op album Rouge was de elektronica minder aanwezig; in de nieuwe nummers speelt het weer een grotere rol. Een intrigerend geluid levert het op.

Villagers - Again

Er is een nieuw album van Villagers uit en wat voor één! De prachtige, breekbare popliedje zijn weer terug; dit keer in een nieuw, maar toch vertrouwd jasje. 'Again' is daar een perfect voorbeeld van: samples, elektronica én een klassieke piano. Een song én album om keer op keer te luisteren en er elke keer nieuwe laagjes in te ontdekken.