maandag 24 september 2012

Concertrecensie | DeWolff @ Tivoli Oudegracht, Utrecht

DeWolff is de afgelopen jaren hard gegroeid. Waar vier jaar geleden bijna niemand de jonge rockers uit Limburg kende, beginnen ze hun nieuwe tour in een bijna uitverkocht Tivoli Oudegracht. Voordat de jongens het podium betreden mag The La La Lies het publiek opwarmen. De band is geïnspireerd door de jaren zestig en zeventig en is daarmee een perfect gekozen voorprogramma op DeWolff. Qua kwaliteit zit het wel goed en het is niet gek dat ze uitgeroepen zijn tot Serious Talent van 3FM. Het is alleen jammer dat de stem van de zanger soms te weinig volume heeft om boven de muziek uit te komen.

Er is een divers publiek op het optreden afgekomen. Dat de band bestaat uit drie jongemannen trekt jongere bezoekers, terwijl oudere bezoekers opgegroeid zijn met hun inspiratiebronnen. DeWolff is niet vies van verwijzingen naar de psychedelische muziek van bands als Led Zeppelin en Pink Floyd. De jongens hebben het publiek direct op hun hand. Tijdens ‘Yellow Rat Magic Blues’ beginnen mensen uit zichzelf te klappen, zingen mee na slechts een kleine hint en zijn na een flink applaus met een enkel stiltegebaar weer stil te krijgen, zodat zanger en gitarist Pablo van de Poel zich uit kan leven op een flinke gitaarsolo. 

Solo’s zijn er genoeg tijdens het optreden. De nadruk verspringt regelmatig van Pablo naar toetsenist/bassist Robin Piso en drummer Luka van der Poel, alle drie uitstekende muzikanten. De band vervalt gelukkig niet in ellelange solo’s, maar wisselt langgerekte nummers af met nummers van normale lengte. Ondanks dat neemt in de tweede helft van de set het geroezemoes in de zaal wat meer toe en lijkt de aandacht bij sommigen te verslappen. 

Oude knallers als ‘Don’t You Go up the Sky’ en ‘The Pistol’ schudden de mensen echter weer wakker. Het materiaal van het laatste album DeWolff IV doet het goed live, maar toch zijn het de oudere nummers die de meeste sfeer maken. Dat blijkt ook uit de keuze van de band om af te sluiten met het vier jaar oude ‘Gold and Seaweed’. 

Waar de meeste bands ongeveer anderhalf uur vullen met zestien nummers houden de jongens van DeWolff het gerust meer dan twee uur vol. Ondanks de dip in het midden van de set zullen de meeste bezoekers met een voldaan gevoel naar huis gaan. De band heeft laten zien dat hun groeiende populariteit niet voor niets is en kan derhalve de grootste zaal van Tivoli prima aan. Een goed begin van de nieuwe tour.

Bron: ROAR E-Zine

Geen opmerkingen:

Een reactie posten