Bron: Goodreads |
Quentin, Q, en
Margo zijn buren en gaan naar dezelfde school. Toch spreken ze elkaar niet
veel, op twee uitzonderingen na. 1) Als ze negen jaar oud zijn, vinden ze een
dode man. 2) Negen jaar later staat Margo ’s nachts ineens in de slaapkamer van
Q. De dag erna is Margo verdwenen. Zal Q haar terug kunnen vinden?
Wat vond ik ervan?
De dag nadat
ik een account aanmaakte op Hebban ontdekte ik hun leesclubs. Een paar jaar
geleden las ik mijn eerste John Green: The Fault in Our Stars. Het verhaal en
vooral de schrijfstijl van John Green maakten indruk op me. Genoeg reden om me
aan te melden voor Paper Towns. En hoera, ik was een van de uitverkorenen die
deel uit mocht maken van de leesgroep én het boek thuisgestuurd kreeg.
Ik lees zo
nu en dan een Young Adult-boek. De één vind ik fantastisch (The Hunger Games),
voor de ander voel ik me toch te oud (Delirium). Paper Towns voelt meer als een
boek voor een jong publiek dan The Fault in Our Stars. Misschien komt dat door
de gedeelten die zich op de middelbare school afspeelden. Die stukken
interesseerden me dan ook minder dan de avonturen van Margo en Q en Q’s
zoektocht naar Margo.
Ondanks de
stukken die ik minder interessant vond, vloog ik door het boek heen. Het
intrigeerde me genoeg om door te blijven lezen. Wat me vooral aansprak aan het
boek was het taalgebruik. John Green construeert prachtige zinnen, waardoor een
doodgewone gedachte haast filosofisch wordt. Ik heb dan ook complete passages
gemarkeerd.
Voordat ik
begon met lezen, vond ik vooral de titel van het boek interessant. Paper Towns,
wat zou dat betekenen? Wat voor gedachte zou daar achter zitten? De
daadwerkelijke definitie vond ik erg fascinerend. In deze TED legt John Green
verder uit wat Paper Towns zijn. Wil je dat nog liever aan de verbeelding
overlaten, wacht dan met kijken totdat je het boek hebt gelezen of de film hebt
gezien.
Het eindoordeel
Mijn tweede
ervaring met John Green was interessant, maar dit boek maakte minder indruk op
me dan The Fault in Our Stars. Wel ben ik nog meer overtuigd geraakt van de
schrijfstijl van John Green. De filosofische hersenspinsels en prachtige zinnen
maken het voor een groot deel goed dat ik sommige delen van het verhaal niet zo
interessant vond. Dus, ben je een liefhebber van Young Adult óf houd je net als
ik van de schrijfstijl van John Green? Pak dan vooral dit boek op. Gruwel je
van filosofische gedachtes en zijn boeken over tieners niets voor jou? Laat dit
boek dan liever links liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten